استفاده از کندوی طعمه برای گرفتن بچه کندو

در نواحی گرمسیری بعضی از کلنی‌های زنبور عسل بنا به علل مختلف از آشیانه خود فرار می‌‌کنند.

بچه کندوها نیز که ملکه‌های باکره به همراه دارند به دور از آشیانه قبلی و در مسیری که در هر ناحیه‌ای به تجربه برای زنبورداران شناخته شده است پرواز می‌کنند. در چنین مواقعی تعداد زیادی کندوی طعمه و یا جعبه در مسیر آنها قرار داده می‌شود تا زنبوران در حال پرواز در وارد آنها شوند.
چون کندوهای مذکور به دور از آبادی و زنبورستان‌ها گذاشته می‌شوند احتمال دارد توسط افراد دیگری برداشته شوند. لذا اغلب از جعبه‌های ساده، سبد، تنه درخت و غیره استفاده می‌شود و بعداً بچه کندوهای موجود در آنها به کندوها انتقال داده می‌شوند. در غیر این صورت بچه کندوها به سرعت در داخل کندوهای طعمه شان‌هایی به وجود می آورند.
چنانکه از کندوهای با قاب متحرک و یا کندوهای تاپ بار به عنوان کندوهای طعمه استفاده شود انتقال آنها بسیار آسان ولی مستلزم صرف هزینه بیشتری می‌باشد. معمولاً برای این منظور از کندوی تاپ‌بار گای به عنوان کندوی طعمه استفاده می‌شود و پس از به وجود آمدن شان‌ها آنها با تاپ‌بار مربوط به همراه تعدادی از قاب‌های موم آجدار در داخل جعبه نوزادان کندوی لانگستروت گذاشته شده و به مرور شان‌های تاپ بار به کنار جعبه انتقال داده شده و پس از در آمدن نوزادان برداشته می‌شوند.
در نواحی گرمسیری به کار بردن کندوهای طعمه و گذاشتن فرمون‌هایی به داخل کندوهای فوق برای جلب زنبوران بسیار موفقیت‌آمیز بوده است. در کنیا کیگاتیرای و همکاران در سال ۱۹۸۶ در آزمایشی ۵۴ کندوی خالی تاپ‌بار هر یک به حجم ۸۰ لیتر را در محلی مستقر نمودند و در داخل تعدادی از این کندوها فرمون‌هایی قرار داده شد.
‌در پایان آزمایش که ۱۹ ماه به طول انجامید از ۵۴ کندوی فوق، ۲۷ کندو، بچه کندو داشتند. از تعداد مذکور ۱۸ بچه‌کندو در کندوهای مستقر شده بودند که در آنها فرمون گذاشته شده بود.


    

منبع : زنبوران عسل و زنبورداری (پیرایرانی، عبادالله)